အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာၾကည့္ ဘုဥ္းေပးပါသလား

                         အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာၾကည့္ ဘုဥ္းေပးပါသလား

တစ္ခုေသာ နံနက္ခင္းကာလ၊ ေနရာမွာ ရာဇျဂဳိဟ္ျမိဳ႕အထြက္ လမ္းေဘး ဇရပ္တစ္ခုေပၚတြင္ျဖစ္သည္။ ျမတ္စြာဘုရား၏ လက္ယာေတာ္ရံ ပညာဧတဒဂ္ဘြဲ႕ထူးရ ဓမၼေသနာပတိထိပ္ေခါင္ အရွင္သာရိပုတၱရာ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးသည္ ျမိဳ႕တြင္းမွ ဆြမ္းခံအျပန္ တစ္ပါးတည္း ယင္းဇရပ္ေပၚသို႕ တက္ခဲ့၏၊ ျပီးလွ်င္ နံရံ ကို္မွီ၍ ထုိင္ကာ ခပ္ငုံ႕ငုံ႕ဆြမ္းဘုဥ္းေပးေတာ္မူေနသည္။

          သပိတ္အတြင္းႏွဳိက္၍ တစ္လုပ္ႏွစ္လုပ္မွ် ဘုဥ္းေပးေတာ္မူကာရွိေသး `သုစိမုခ` အမည္ရွိေသာ ပရိဗုိဇ္မတစ္ဦးေရာက္လာသည္၊ ထုိပရိဗုိဇ္မက ေကာက္ကာ ငင္ကာ ေမးေတာ့၏၊

          `အရွင္ဘုရား ဆြမ္းကုိ ေအာက္ငုံ႕ျပီး ဘုဥ္းေပးေနပါသလား`  တဲ့၊

အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ျမတ္က ေမးလုိရင္း အဓိပၸါယ္ကို လက္ကနဲ သိေတာ္မူလုိက္၍  ဆြမ္းဘုဥ္းေပးရင္းပင္ ေျဖေတာ္မူသည္။

          `ေအာက္ငုံ႕ျပီး ဘုဥ္းေပးေနတာ မဟုတ္ပါ `

          `ဒါျဖင့္ ေမာ့ျပီး  ဘုဥ္းေပးပါသလား `

          `အဲဒီလုိလည္း မဟုတ္ပါဘူး`

          `ဒါဆုိရင္ အေရွ႕ အေနာက္ ေတာင္ ေျမာက္ အရပ္ေလးမ်က္နွာကုိ ၾကည့္ျပီး ဘုဥ္းေပးပါသလား`

          `အဲဒီလုိလည္း မဟုတ္ပါဘူး`

          `ဒါျဖင့္ အရွင္ဘုရားက ေထာင့္ေလးေထာင့္အရပ္ေတြကို ၾကည့္ျပီး ဘုဥ္းေပးေနတာထင္တယ္၊ ဟုတ္ပါသလား`

          `အဲဒီလုိလည္း မဟုတ္ပါဘူး`

          `အရွင္ဘုရား  အရွင္ဘုရားက တပည့္ေတာ္ေမးတဲ့ ေမးခြန္းတုိင္းကုိ `မဟုတ္ပါဘူး` ခ်ည္းပဲ ေျဖေတာ္မူပါတယ္၊ အဲဒါ ဘယ္လုိေၾကာင့္လည္း ျပန္ရွင္းျပပါဘုရား၊ ဘာကုိ ရည္ရြယ္ျပိး ျငင္းတာပါလဲ ဘုရား။`

          ထုိအခါ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ျမတ္ၾကီးက အက်ယ္တ၀င့္ေျဖေတာ္မူပါသည္။

          `` အုိ ပရိဗုိဇ္မ ၊ ယခုအခါတြင္ အခ်ိဳ႕ေသာ ရဟန္း ပုဏၰားေတြဟာ ေျမၾကန္အဂၤါအတတ္ႏွင့္ အသက္ေမြးတတ္ၾကတယ္၊ (ဒီေျမၾကီးက ေျမဆုိး၊ ေျမစုန္း၊ ေျမဘီလူး၊ ဒီေျမၾကီးကေတာ့ ေကာင္းတယ္၊ ေျမမွန္၊ ဘူမိနက္သန္မွန္တယ္၊ ဒီေျမၾကီးမ်ိဳးက ဘူး၊ ဖ႐ုံ၊ င႐ုပ္၊ သခြား၊ စပါး၊ ပဲ ေျပာင္းစုိက္ဖုိ႕ ေကာင္းတယ္၊ ဟုိေျမမ်ိဳးက မေကာင္းဘူး၊ စသည္ျဖင့္ ေျမၾကီးဆုိတဲ့ ေအာက္အရပ္ကုိ အမွီျပဳျပီး အသက္ေမြးၾကတယ္) အဲဒီ ပုဂၢဳိ္လ္မ်ိဳးေတြကုိ  `ေအာက္ငုံ႔စားသူေတြ` လုိ႕ ဆုိထုိက္တယ္၊ ငါတုိ႔က ဒါမ်ိဳးေအာက္ငုံ႔စားတဲ့သူ မဟုတ္ဘူး``

          `ဒါျဖင့္ ေနာက္တစ္ခုကေကာ ဘုရား`

          `` ေအး ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ ရဟန္းေတြ၊ ပုဏၰားေတြဟာ ျဂိဳဟ္နကၡတ္ ၾကယ္တာရာ အတတ္ပညာေတြနဲ႔ အသက္ေမြးတတ္ၾကတယ္၊ ( ဒီၾကယ္ဒီျဂဳိဟ္က မွိန္သြားတယ္၊ ဘာျဖစ္လိမ့္မယ္၊ ဟုိၾကယ္ၾကီးက ေတာက္ေျပာင္လာတယ္၊ ဘာျဖစ္လိမ့္ဦးမယ္၊ ဘယ္ျဂိဳဟ္ေတြ ဘယ္ျဂိဳဟ္ေတြက ပူးတယ္၊ ကပ္တယ္၊ ဘာျဖစ္နုိင္တယ္ စသည္ျဖင့္ အထက္ေကာင္းကင္ အရပ္ကုိ အမွီျပဳ အသက္ေမြးတတ္ၾကတယ္၊) အဒီလုိ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေတြကုိ `အထက္ေမာ့စားတဲ့သူေတြ`လုိ႕ ဆုိထုိက္တယ္၊ ငါတုိ႔က အဲဒါမ်ိဴး အထက္ေမာ့စားသူမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ပါဘူး`

          `အရပ္ေလးမ်က္နွာ ၾကည့္ ဘုဥ္းေပးတာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာကုိလည္း ရွင္းျပပါအုံးဘုရား`

          `တစ္ခ်ိဳ႕ ရဟန္းေတြက လူေတြခုိင္းသမွ် ေစသမွ် တမန္အလုပ္၊ အေစအပါးအလုပ္ေတြနဲ႕ အသက္ေမြးၾကတယ္၊ နီးစပ္ရာ ဒကာ ဒကာမေတြက ဟုိျမိဳ႕ ဟုိရြာကုိ သြားေပးပါဦး၊ လာေပးပါဦး စသည္ျဖင့္ ခုိင္းတတ္ၾကတယ္၊ သူတုိ႕ အသုံးကေလးကေတာ့ ယဥ္ယဥ္ကေလးပဲ `အရွင္ဘုရားပဲ တတ္ႏုိ္င္ပါတယ္၊ အရွင္ဘုရားကုိပဲ အားကုိးပါရေစ`တဲ့ ဒီလုိမ်ိဳးစသည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသုိ႕ သူတုိ႕အလုိရွိရာ အသြားခုိင္းတတ္ၾကတယ္၊ သြားေပးျခင္း၊ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးတတ္ၾကတယ္၊ အဲဒီပုဂၢဳိလ္မ်ိဳးေတြကုိ `အရပ္ေလးမ်က္နွာၾကည့္ျပိး စားတဲ့သူေတြ`လုိ႕ ဆုိထုိက္တယ္၊ ငါတုိ႕က အဲဒါမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ေပဘူး`

          `ဒါဆုိ ေထာင့္အရပ္ေတြၾကည့္ျပီး ဘုဥ္းေပးေနပါလားလုိ႕ ေမးတာကုိလည္း ဘာေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူးလုိ႕ ျငင္းပါသလဲ၊ ရွင္းျပပါအုံးဘုရား`

          `ေအး ၊ သာသနာေတာ္နဲ႕ မေလ်ာ္တဲ့၊ မသင့္တဲ့၊ အဂၤ၀ိဇၨာ အတတ္၊ ေဗဒင္အတတ္၊ အင္းအုိင္ခလဲ့ လက္ဖြဲ႕အတတ္၊ ဂါထာမႏၱရားစုတ္ျခင္း အတတ္ဆုိတာေတြ ရွိပါတယ္၊ အဲဒီ အတတ္မ်ိဳးဆုိတာ သာသနာေတာ္နဲ႔ မ်က္ေစာင္းထုိး က်တယ္၊ မသင့္ေလွ်ာ္ဘူး၊ ေထာင့္အရပ္ေတြနဲ႔ အလားတူတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ရဟန္းေတြဟာ အဲဒီအတတ္ပညာမ်ိဳးေတြကုိ အသုံးျပဳျပီး မွားမွားယြင္းယြင္း အသက္ေမြးၾကတယ္၊ အဲဒိလုိ ပုဂၢဳိလ္မ်ိဳးေတြကုို `ေထာင့္အရပ္ေတြကုိ ၾကည့္ျပီး စားတဲ့သူေတြ` လုိ႕ ဆုိထုိက္တယ္၊ ငါတုိ႔က အဲဒီလုိ ပုဂၢဳိလ္မ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူး၊ တရားသျဖင့္သာ ဆြမ္းခံရွာမွီးျပီးမွ ဘုဥ္းေပးတဲ့ ပုဂၢဳိလ္မ်ိဳးပဲ`

          အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ျမတ္ၾကီးက ရွင္းျပေပးလုိက္တဲ့အခါ ပရိဗုိဇ္မသည္ ၀မ္းသာအားရျဖစ္လြန္း၍ ထခုန္ေတာ့မတ္ ျမဴးၾကြစြာျဖင့္ ` ဟုတ္လုိက္ေလ အရွင္ဘုရား၊ သိပ္ကို ဟုတ္တာပဲ၊ သိပ္ကုိ မွန္တာပဲ၊ တပည့္ေတာ္မကလည္း ဒီအဓိပၸါယ္ကုိ လုိခ်င္လုိ႕ ေမးလုိက္တာကုိ အရွင္ဘုရားကလည္း ထိထိမိမိ တိတိက်က် ဒီအဓိပၸါယ္ကုိမွ ေျဖဆုိေတာ္မူႏုိင္ပါေပတယ္` ဟု အားရ၀မ္းသာစြာျဖင့္ ေလွ်ာက္ထားျပီး ျမိဳ႕တြင္း၀ယ္ တစ္လမ္း၀င္ တစ္လမ္းထြက္  ေၾကြးေၾကာ္ေလေတာ့၏၊

          `ရွင္ေတာ္ေဂါတမ၏ တပည့္သာ၀ကမ်ားဟာ တရားမွ်တတဲ့ အစာအာဟာရကုိသာ ဘုဥ္းေပးေတာ္မူၾကပါေပတယ္၊ အျပစ္မရွိတဲ့ အစာအာဟာရကုိသာ မွီ၀ဲ ဘုဥ္းေပးေတာ္မူၾကေပတယ္၊  အုိ ျမိဳ႕သူ ျမိဳ႕သား ဒကာ ဒကာမအေပါင္းတုိ႕ ရွင္ေတာ္ေဂါတမရဲ႕ သာ၀ကတုိ႕အား တတ္စြမ္းသမွ် လွဴၾက ေလာင္းၾကပါကုန္ေလာ့` ဟု ေၾကြးေၾကာ္ေလေတာ့၏။

( တစ္ခ်ဳိ႕ ျမင္မိပါရဲ႕ ၀မ္းကေလး တစ္ထြာေၾကာင့္ သုိ႕မဟုတ္ လွ်ာကေလးလက္ႏွစ္သစ္ေၾကာင့္ မအပ္မရာ မသင့္မေလ်ာ္တာေတြ လုပ္ေနၾကတာ၊ ဘုရားမ်က္ႏွာကိုလည္း မေထာက္ဘဲ ေအာက္က် ေနာက္က် လုပ္ေနၾကတာ၊ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းလွတယ္၊ ဘုန္းၾကီးတုိ႕ ငယ္စဥ္ စာသင္သားဘ၀တုန္းက အဲလုိ ကုိယ္ေတာ္ေတြ ျမင္ေနရတာပဲ၊ ဒကာ ဒကာမေတြနဲ႔ တည့္ေအာင္ေပါင္း၊ ခုိင္းရာလုပ္၊ ေစရာသြား၊ ေဆးကု၊ ေဗဒင္ေဟာ၊ လကၡဏာၾကည့္၊ ဓာတ္႐ုိက္ဓာတ္ဆင္လုပ္ေပး၊ လူတုိ႕စီးပြားေရးထဲ၀င္ကူ၊ အဲလုိ ၾကည့္ျဖဴေအာင္ လုပ္ေတာ့ လွဴၾကတာေပါ့၊ အဲဒီလုိကုိယ္ေတာ္မ်ိဳးေတြ ဆြမ္းခံျပန္တဲ့အခါ ၾကည့္၊ သပိတ္ၾကီးျပည့္တဲ့အျပင္ ေပြ႕လာတဲ့ သပိတ္ဖုံးေပၚမွာလည္း၊ မုန္႕ေတြ ပဲေတြ နံ႔သာပုငွက္ေပ်ာသီးေတြ အဖီးလုိက္၊ ေမာက္ေမာက္ လွ်ံလွ်ံပဲ၊

အဲဒါေတြကို အားမက်ဘူးလားလုိ႕ေမးရင္ အားမက်ဘူးေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါေပမဲ့ သတိရွိလုိက္တယ္၊ အသိဥာဏ္ထဲမွာ လင္းကနဲ႔ ၀င္းကနဲ႔ ေပၚလာတယ္၊ ဒီသံယုတ္ပါဠိေတာ္လာ သုစိမုခ ပရိဗုိဇ္မနဲ႕ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ျမတ္ၾကီးတုိ႕ အေမးအေျဖခန္း ဇာတ္လမ္းေလးက အထင္းသား ေပၚလာတယ္၊)

                                                                            တစ္ဘ၀သာသနာ- ႏွာ  ၁၃၂