ေပးတဲ့သူပဲ ျဖစ္ခ်င္မိတယ္
အလွဴခံပုဂ္ၢိဳလ္ျဖစ္ရတဲ့ဘ၀မွာ
အလွဴရွင္ေပါင္းမ်ားစြာရဲ႔ လွဴဖြယ္၀တၳဳေတြအေပၚ
သာယာတပ္မက္မႈမရွိေအာင္၊
လွဴဖြယ္၀တၳဳေတြကို လက္ခံႏုိင္ေလာက္တဲ့
ကုိယ္က်င့္သိကၡာနဲ႔ျပည့္စုံေအာင္၊
လွဴဖြယ္၀တၳဳေတြကုိ အလြဲသုံးစား
သုံးစြဲမိတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးမေရာက္ေအာင္
အျမဲဂ႐ုျပဳေနရတာကလဲ
တကယ္စဥ္းစားၾကည့္ရင္
၀န္ေလးစရာေကာင္းလြန္းလွတယ္။
ခပ္ငယ္ငယ္တုန္းက
ထူးဆန္းတဲ့ ဒႆနတစ္ခုၾကားဘူးခဲ့တယ္
““ကုိယ့္ကုိ အျခားသူေတြက ၾကည္ညိဳၿပီး
ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္ေနတာကုိ သိပ္မလုိခ်င္ပါဘူး၊
ကုိယ့္ကုိ သားတစ္ေယာက္လုိ ေမာင္တစ္ေယာက္လုိ
အစ္ကုိတစ္ေယာက္လုိ ခ်စ္လုိ႔
ကုိယ့္ရဲ႕လုိအပ္ခ်က္ေတြကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးေနတာမ်ိဳးကုိပဲ
လုိခ်င္ေနမိတာ
ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ဒါက အျပစ္ကင္းတယ္ေလ””တဲ့
သူ႔ရဲ႔ဒႆနေလးကုိေတာ့
ရင္ထဲမွာ အျမဲအမွတ္ရေနမိတယ္
သူ႔အယူအဆက မွားတယ္လုိ႔ မဆုိသာေပမဲ့
မွန္တယ္လုိ႔လဲ ေျပာလုိ႔မရေပဘူး
ၾကည္ညိဳလုိ႔ပဲ ေပးေပး
ခ်စ္လုိ႔ပဲ ေပးေပး
ကုိုယ့္ကုိေပးတဲ့အသုံးအေဆာင္ေတြအေပၚ
တဏွာ မာနေတြနဲ႔ မလိမ္းႀကံမိဖုိ႕
အေရးၾကီးပါတယ္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ကုိယ္ကေတာ့
အခါခပ္သိမ္း ေပးတဲ့သူပဲျဖစ္ခ်င္ေနမိတယ္
ယူတဲ့သူအျဖစ္ေရာက္ေနတဲ့ ကုိယ့္ဘ၀ကုိလည္း
ရယူတဲ့အရာေတြနဲ႔ ထုိက္တန္တဲ့သူအျဖစ္ က်ိဳးစားျပီးေနေနရအုံးမွာပဲ။
No comments:
Post a Comment